"TREBINJE" NAJBOLJE PLOVILO JUGOSLAVIJE

Čedo Kapor, a Trebinjci su ga od milja zvali Če Gevara, bio je učesnik Španskog građanskog rata, nosilac Partizanske spomenice 1941, istaknuti društveno-politički radnik Titove Jugoslavije i jedan od najzaslužnijih ljudi za poslijeratni razvoj Trebinja koji kada je „bio na funkcijama i pitao se“ nije zaboravljao svoj grad, piše portal Trebinjelive. Pokazao je to i prilikom kumovanja porinuću u Rijeci 28. novembra 1959. godine, kada je brodu dao ime „Trebinje“. „Trebinje“ je u tom vremenu bio najmoderniji i najbrži linijski brod u Jugoslaviji, kog je za potrebe riječke „Jugoslovenske linijske plovidbe - Jugolinija“ izgradilo brodogradilište „3. maj“ takođe iz ovog istarskog mjesta. Brod je bio namijenjen za prekookeansku plovidbu na relaciji Rijeka-Njujork, čija je dužina puta bila oko 4.846 milja (oko 7.798 kilometara) koju bi „Trebinje“ prelazilo za 11 dana. Pod punim teretom brod je razvijao brzinu od oko 18 milja na čas, što je oko 29 kilometara na čas. Dužina broda je bila 155 metara, a širina 20 i po metara. Njegova nosivost je bila 10.500 tona, glavni motor je imao 10.400 konjskih snaga koji je isporučila firma „CRDA“ iz Trsta po licenci „Sulzer Winterhur“, te rashladni prostor za teret gdje se temperatura mogla spustiti do minus 20 Celzijusovih stepeni, a koji je mogao da primi između 350 i 400 tona. Tadašnji direktor „Jugolinije“ Radivoje Kesić rekao je da je brod „Trebinje“ prvi od šest brodova istog tipa, koji će biti jedni od najmodernijih u svijetu s obzirom na njihovu veličinu i namjenu. Brod je raspolagao sa prostorijama za posadu i kabinama za 20 putnika koje su odgovarale komforu tada prvorazrednih hotela, a sve prostorije su bile opremljene opremom za klimatizaciju vazduha.

Izgradnja broda „Trebinje“ koštala je oko 3.000.000.000 tadašnjih dinara, što je iznosilo oko 10.000.000 američkih dolara.

Brod „Trebinje“ predat je na upotrebu „Jugoliniji“ u avgustu 1960, a već u septembru iste godine krenuo je na svoj prvi put ka Njujorku, izvjestio je za „Glas Trebinje“ Ljubiša Korać. Sedam godina poslije, na putu od Rijeke do Madrasa u vodama Indijskog okeana, posada „Trebinja“ je napustila svoj brod nakon što je izbio požar u mašinskoj prostoriji. Sovjetski brod „Mutiški“ je plutajući brod „Trebinje“ odvukao u Tulear na Madagaskar. Brod je zatim prodat danskoj kompaniji iz Nakskova, zatim grčkoj firmi iz Pireja, koja ga je preimenovala u „Kaptasramati“. Potom je uslijedio niz prodaja, da bi konačno bio rashodovan u oktobru 1983. u Indiji. Izvor: Trebinjelive