Bobijaško oko je estavela, odnosno prirodna rupa ili jama u koju voda uvire i iz koje s vremena na vrijeme izvire. Ali ono nije izvor.Estavela funkcioniše po principu spojenih posuda jer je spojena sa podzemnim kanalima i vodama. Kada je vrijeme padavina, vode sa okolnih planina i područja podzemnim kanalima napune estevelu, pa se voda iz nje izlije na okolno polje. U suprotnom slučaju, padavine prestanu, dođe suša i voda iscuri kroz estavelu kao kroz sifon. Lokalno stanovništvo ljeti tu napaja stoku i sklanja se od vrućine. [av_video src='https://www.youtube.com/watch?time_continue=6&v=GVNS3dbUb18' format='16-9' width='16' height='9' av_uid='av-1vg6bq'] Naučnici su tokom istraživanja rađenih za vrijeme SFRJ otkrili da je ovo Oko povezano s ogromnom podzemnom akumulacijom svježe vode kao i sa izvorima rijeka Dabar i Zdena.
U dubinama estavele i podzemnih voda živi endemski vodozemac dinarskih krajeva – čovječja ribica.Ovu prirodnu ljepotu ovjekovječio fotograf i avanturista Vladimir Tadić, a njegove fotografije i snimci, često su slikovitiji od mnogih naučnih objašnjenja. Na njima se vidi da Bobijaško oko izgleda kao skriveni kutak negdje u amazonskoj prašumi. Izvor: Mondo.ba / Foto: Vladimir Tadić