Čitavom nizu, do tada uglavnom nepoznatih sastava, ostalo je samo da ponuđenu priliku pretvore u konkretan uspjeh, što su neki olako prokockali bolujući od “dječijih bolesti”, poznatih kao sujeta, ego i neprofesionalnost, koje je publika oštro kažnjavala zaboravom.Neki od njih su jednostavno poklekli iz objektivnih i subjektivnih razloga na svojoj muzičkoj putanji bez obzira na sopstvenu spremnost, dok su treći svoju šansu pretvorili u velike albume ili impresivne karijere koje traju i dan danas. U ekipi koja je svoju šansu ispustila, našli su se mnogi sjajni bendovi poput pobjednika prvog “Demofesta”, travničkog sastava “KillingJazzHardcoreBaby”, koji je svojim modernim alternativnim rok zvukom i ekspresivnom koncertnom energijom imao sve predispozicije da postanu ozbiljno regionalno ime, ali su na kraju ostali samo veliki potencijal s jednim, istina vrhunskim albumom “Track One”(2009) i nekoliko singlova. Slično su završili i pobjednici drugog “Demofesta” zagrebačka “Propaganda”, koja je ekspresivnim nastupom kupila i žiri i medije, dobila produkciju albuma “Kriva je televizija”, ali nažalost prije nego što se krenulo u ozbiljnu promociju, bend se razišao. Sličnim putem krenuli su bendovi poput power pop sastava “Plišani Mališan” iz Gornjeg Milanovca ili banjalučke metal grupe “Neuro”, slovenačkog fanki pop benda “Hulahop”, fantastične alternativne trojke “Slonz” iz Šabca, koji su redom trijumfovali na Kastelu, snimili fenomenalne albume, snimili spotove (u MTV produkciji), bili na top listama i potom se razišli, ostavljajući publiku da se tješi dobrim albumima. U ovo društvo ušla je sjajna beogradska četvorka “Degeneza”, koja je svojim sirovim bazičnim rok zvukom bila na korak od uspjeha, ali završni korak u smislu albuma nisu napravili, duhoviti cazinsku muzičar “Dede Putra”, izvrsni beogradski bendovi “Dingospo Dali”, “Van Triste”, “Punkart”, sjajni Srđan Popov alias “ Sergio Lounge” i brojni drugi bendovi, koji su pobjeđivali ili bili visoko plasirani na “Demofestu”, snimali albume i prestali s radom zbog kreativnih razlika ili privatnih problema. Možda najviše žaljenja izaziva prekid rada fantastičnog surf rok benda “Threesome”, koji su u sastavu Uroš Milkić na gitari, Petar Živić na basu i Jovana Petrović za bubnjevima ubjedljivo pobjedili na 3. Demofestu davne 2010. godine. Potom su 2011. godine snimili sjajan album “Adriatica” i još dva jako dobra EP izdanja, svirali širom regiona, otvarali koncerte za “Mudhony”, bili odlično primljeni širom Evrope i potom su tiho prestali sa radom. Impresivnu karijeru napravili su i kruševački “Zaa”, koji su svojom rasplesanom i hedonističkom kombinacijom rege, fank, pop i rok zvuka osvojili treće mjesto na “Demofestu” 2009. godine, snimili četiri albuma “ZAA” (2010), “Good things” (2011), “Foot by foot” (2012) i “What About” (2014), na kojem je pjevala energična pjevačica Sanja Vučić, koja je 2016. godine otišla u estradne vode, a ostatak benda, iako je najavljivao nastavak rada, nije od tada snimio novi materijal. S druge strane, bendovi poput famoznih riječkih alternativaca “Nord”(pobjeda 2015. godine), zagrebačkih rok ekipa “Fire in Cairo”(treće mjesto 2018.) i “Tyger Lamb”(drugo mjesto 2017.) i novosadski acid metal “Volfram”(treće mjesto 2017.) svoju su “Demofest” priliku pretvorili u karijere koje uz veće ili manje varijacije traju do danas sa serijom uspješnih albuma iza sebe, jako dobro primljenih od kritike i publike. U kategoriju apsolutnih pobjednika “Demofesta” stižu još dva hrvatska benda “Seine”(pobjednici 2016) i “M.O.R.T”(pobjednici, 2013.), koji su svoje pobjede na Kastelu pretvorilu u fantastične karijere, koje i danas traju s jednakim kreativnim žarom i konstantom uzlaznom linijom kvaliteta.
Sjajni “Seine” su u suštini autorski projekat multitalentovanog Ivana Ščapeca, koji je radeći s brojim saradnicima pod ovim imenom svojoju pobjedu na “Demofestu” pretvorio u impresivan niz tri albuma: “SnoSna”(2017), “22”(2019) i „Naizust“(2023), na kojim se grupa zvukom kreće od indi roka i post roka preko elektronike do trip- hop zvuka uz naglašen vizuelni stil i jedinstvenu poetiku.Naposljetku, da “Demofest” kao festival demo bendova tokom 11. izdanja nije ništa uradio osim lansiranja karijere sinjskog sastava “M.O.R.T”, zaslužio je da uđe u istoriju rok muzike na ovim prostorima i da budu mirni u pogledu svrhe sopstvenog postojanja. Zapaljivi garažni-pank-bluz ovog sastava iz Sinja, uživo vreo kao dalmatinski kamen na plus 45 stepeni celzijusa, ne samo da je oduvao žiri davne 2013. godine, već je zauvijek kupio publiku širom regiona, nakon deset godina postojanja kao polupoznati lokalni benda iz Cetinske krajine. Žestoki i bučni sastav je nakon pobjede na Kastelu, svoj beskompromisni zvuk pretočio u pet fantastičnih albuma: “Vrhunsko dno” (2013.), “Tužna kocka “(2016.), “Odjel za žešće”(2014.), “Standing Runningman” (2019.) i najnoviji “Samo hrabro i bezveze” (2023.), koji predstavljaju blistavi diskografski niz bez slabe tačke. Jasno je da je ova ljubav “MORT-a” i “Demofesta” obostrana, jer su upravo oni zajedno sa članovima grupe “Zaa” snimili himnu festivala povodom 10. jubilarnog festivala pod nazivom “Ne odustajem”. Treba li reći proročkog teksta, jer kao što smo već rekli, svirajte, šaljite snimke na konkurse i ne odustajte, možda ste vi sljedeći šampion Demofesta. Izvor: Demofest