20 ROMANA SRPSKIH PISACA KOJE SVAKO TREBA BAR JEDNOM PROČITATI

Uz druženje sa najmilijima, praznici su savršeno vrijeme da se posvetite kvalitetnoj pisanoj riječi i čitanju.

Portal Opanak.rs nedavno je listu 20 romana srpskih pisaca koji spadaju u najljepša i najvrijednija djela naše književnosti. Ako ih do sada niste čitali, preporuke su u nastavku teksta.

Ivo Andrić – Na Drini ćuprija

Najveći dragulj naše književnosti. Roman u kome je most simbol – okosnica oko koga se prepliću razne ljudske sudbine, a pisac je hroničar višegradske kasabe i njenih stanovnika kroz čak 4 vijeka. Ovde bismo dodali neizostavnu Prokletu avliju, ali naglašavamo da su sva Andrićeva djela podjednako vrijedna i zaslužuju ravnopravno da budu čitana i tumačena. Ipak je on jedini naš Nobelovac. Moramo ga poznavati i van obavezne lektire!

Miloš Crnjanski – Seobe

Roman koji opisuje kakva su stradanja Srba u Vojvodini bila u 18. vijeku, ali kroz događanja porodice Isakovič, tj. kroz trougao njihovih porodičnih odnosa (Vuk – istorijska ličnost i Aranđel, kao i Vukova žena Dafina).

Mihajlo Pupin – Sa pašnjaka do naučenjaka

Ova knjiga je nezaobilazno štivo za omladinu, svojevrstan model vaspitanja svakog djeteta i mladog čovjeka. Nikada nije postala dio naše lektire, iako su je najveće svjetske zemlje koristile u svom školstvu, još za Pupinovog života.

Meša Selimović – Derviš i smrt

Četrdesetogodišnji derviš Ahmed Nurudin priča nam svoju ispovjest od trenutka kada saznaje kako mu je brat nevin zatočen u tvrđavi. Pun introspekcije, ovaj psihološko – filozofski roman svojevrsna je potraga za smislom života i toga da li smo na gubitku ako se taj smisao ne može ostvariti.

Borisav Stanković – Nečista krv

Ovo je jedno od najpoznatijih dela Bore Stankovića. Glavni lik je Sofka, poslednji potomak nekada ugledne porodice iz Vranja. Govoreći o njoj, Bora zapravo govori o uzdizanju, degeneraciji i gašenju jedne porodice, o moralnom izopačenju njenih članova, nesreći koja pada na Sofkina leđa i prenosi se na njene potomke.

Danilo Kiš – Bašta, pepeo/Rani jadi/Peščanik

Trilogija porodičnog ciklusa romana ovog pisca. Andreas Sam, glavni junak, kroz sva tri djela pripoveda nam najpre o svom ocu, o detinjstvu, svojim jadima… da bi se u poslednjem djelu, kroz sudbinu oca jedne porodice, oslikala logorska istorija 20. veka. Mogu se čitati odvojeno. Koju god knjigu da izaberete nećete pogriješiti.

Aleksandar Tišma – Upotreba čovjeka

Na maestralan način pisac oslikava problematiku savremenog čovečanstva, a to je stavljanje čovjeka u funkciju neke ideje, manipulacija čovjekom zarad nekih tuđih ciljeva i pobuda. Kroz prizmu tri porodice, koje se međusobno dodiruju, opisuje se kako pre svega rat, a onda i niske nagonske strasti kod ljudi mogu biti usmjereni na upotrebu čovjeka.

Borislav Pekić – Vreme čuda

Okvir ovog Pekićevog maestralnog romana, sastavljenog iz priča, jesu biblijski motivi Isusovih čuda u Judeji. Opisuje se odnos čovjeka prema svijetu i svijeta prema čovjeku. Ističe besmisao svake dogme i beskompromisne ideologije, koja dobrobit društva pretpostavlja dobrobiti pojedinca. To je vrijeme čuda u kome su čuda okrenuta protiv čovjeka.

Dragoslav Mihajlović – Kad su cvetale tikve

Ovaj kratki roman govori o beogradskom (dušanovačkom) bokseru Ljubi Sretenoviću (zvanom i ‘Šampion’ i ‘Ljuba Vrapče’) – roman o emigraciji, o nostalgiji, politički roman, triler s ubistvom, knjiga o odrastanju i urbanosti, roman o boksu…

Dobrica Ćosić – Koreni

Roman koji je prvi dobio NIN-ovu nagradu. Spada u društveno – istorijski roman, te nam prikazuje događaje u porodici Katić, kao i ekonomske i političke prilike Srbije s kraja 19. veka, odn. život svih porodica u Srbiji tog vremena. Roman je započeo hroničarskim zapisom, odnosno prologom Nikole – sluge Aćima Katića koji pripovjeda.

Milorad Pavić – Predio slikan čajem

Roman ima vrlo neobičnu formu, jer je napisan u obliku ukrštenih riječi koje se popunjavaju, odnosno čitaju, horizontalno i vertikalno. Ujedno govori i o najneobičnijoj istoriji jedne zemlje koje više nema, o životu ljudi raspetih između prošlosti kojom ne mogu da ovladaju i „titoizma“ od kojeg ne mogu da umaknu.

Goran Petrović – Sitničarnica “Kod srećne ruke”

Roman je posvećen fenomenu čitanja. Nosioci radnje u romanu su niko drugi nego čitaoci koji se međusobno sreću zajedničkim čitanjem retkog primjerka jedne knjige. Vremenom bivaju sve više uvučeni u njen svijet i svoj život nesvesno zamjenjuju stvarnošću literarnog dela.

Isidora Sekulić – Pisma iz Norveške

Naša spisateljica željela je da upozna strane kulture i narode, pisce i umjetnike, da vidi kako oni rješavaju konflikte koji su nju mučili. Plod jednog takvog putovanja je knjiga Pisma iz Norveške. Surovi norveški pejzaž našao je u Isidori izvanrednog slikara.

David Albahari – Mamac

Knjiga je osvojila NIN-ovu nagradu 1996-e. Govori o praznini, gubljenju punoće i svakog smisla… Junak romana pokušava da ispriča svoju životnu priču koja samo potvrđuje tezu da je čovjek sam na svijetu i da to ništa ne može izmjeniti. Priča o odlasku u tuđinu, prekidu veza sa korijenima, gubljenju nacionalnog i ličnog identiteta.

Slobodan Selenić – Ubistvo s predumišljajem

Selenić se okreće posledicama sloma Jugoslavije i ratovima devedesetih godina 20. veka. Priča je saopštena iz današnjeg vremena, a radnja smještena u prve poslijeratne godine. Jedna mlada djevojka, podstaknuta radoznalošću, želi da sastavi literarno djelo na temu sudbine svoje bake. Tako postupno otkriva i precizno osvetljava zbivanja koja su dovela do nekoliko tragičnih slučajeva.

Vladimir Arsenijević – U potpalublju

Još jedan dobitnik NIN-ove nagrade. Opisaćemo ga rečima Teofila Pančića, koji je dao pogovor ovom romanu: “Kada danas mislim o Potpalublju, mislim na onaj metalni trbušni osjećaj s kojim smo preživjli – to jest, ako smo preživjeli – tu 1991. i godine koje su joj uslijedile, osećaj koji je Arsenijević izvanredno sublimirao u tom kratkom romanu, terapijski kompresovanom kao kakva tableta za smirenje.”

Dragan Velikić – Ruski prozor

Velikić prati susret glavnog junaka s istorijskim događajima s kraja 20. veka, njegov put od malog grada u Vojvodini, preko Beograda i Budimpešte, do drugih gradova istočne i centralne Evrope. Roman je sastavljen iz tri priče koje se postepeno ukrštaju i na kraju slivaju u jedan pripovjedni tok.

Grozdana Olujić – Glasovi u vetru

Dobitnica NIN-a 2009. Glavni lik je Danilo Aracki, sredovečni prokazani srpski psihijatar. U mraku sobe jednog njujorškog hotela prebira po rukavcima burne istorije svoje porodice. Kraj njega je nepoznata žena, sa krova hotela padaju samoubice, a soba je krcata utvarama njegovih predaka, svih od reda upokojenih nasilnim ili čudnim smrtima. Govori o samoizgonu i to u formi porodično – društvene hronike koja seže nekoliko generacija unazad.

Svetislav Basara – Fama o biciklistima

Priča o tajnom društvu „Evanđeoskih biciklista ružinog krsta“. Opisuju zavjere, otkrivaju skrivene poruke…Smenjuju se pisma, tekstovi i listići sa zapisima, koji otkrivaju istoriju i sadašnje delatnosti društva. Mješaju se stvarni i izmišljeni junaci, pa su likovi u romanu i Sigmund Frojd i Šerlok Holms. Ismijava se i ideja raspada Jugoslavije, uz napomenu da je knjiga napisana prije 1988. godine.

Gordana Ćirjanić – Ono što oduvek želiš

Roman u prvi plan stavlja odnos dva brata i zabranjenu ljubav u krugu familije. Glavni lik romana je bivši producent popularnih rijaliti programa, sada penzionisan sredovječni gospodin koji iz svog života beži u virtuelni svijet televizije, tačnije u forenzičarske krimi serije. Knjiga nam oslikava stanje televizijske publike današnjice, kojoj više ništa što vidi na ekranu ne može biti dovoljno šokantno.

Izvor: Opanak.rs